این اپیزوط را یکشن بئی من تشرمشکت دی روزش محسا آمینی بستو دو سالر افتزی رخاک.

محسا آمینی، جینا آمینی، تازجاوانی بستو دو سالبود،

وما کتا همین دروز پیش ناختمش اعلان ازادار کامگینیم،

برائی جان او و همه یه جان های از دست رفتی این سالها،

و خشمگین و مستسال و کامگین بیفاید بودان خودمونیم چون میدونیم جونمون بی ارزش ترس همیشست،

ولی نمیدونیم کچه غدر دیگه باید بیکشیم،

و کچه غدر دیگه باید دو اغطا ارت بینیم.

چیزی کم میدونیم این که این شبسی آهه و حشت ناکم آه،

این گا اتا مومی ناداره.

سالا، من اگی بنداری هستان این اپیزو ده هشتادو پنجوم پتکست چن البيه،

ادر شهری وره حزارو چاہر سدو یک، منتاشمش. اپیزو ده هشتادو پنج دو ومین گسمت پتکست سریالی شاکلتون.

این گسمت دو ومیسریال شاکلتون.

در گسمت او اتشگ افتیم که ارنش شاکلتون در حزارو حش سدو حفتد چاہر بیدون یاومت،

در نو جاوانی در یا نواتشت، در حزارو نو سدو یک،

اپتدا یقان دبستوم رفت افبالی نسفار ایک تشافیش پیجونوب کان،

در امالیات امارف بی دسکاوری، برحباری اغیر برط فالکون سکات،

سفاری کتو شنام و افرناش دن بغط بیجونوب برسان،

و هم سفار نام و افرقی بود، همی که برش شاکلتون فرجان خوبی نداش.

چون بدالا له پزشکی اوز رشو خاصدن،

و قبل زین که سفار تموم بشه زود تراز بقیه مرخست شود.

تا حالی که هم سفارانش و رحبارشون آغی ازکات تراز بگان مندن،

این نس شاکلتون بای کشتی کم ایک ایک آمدبود راهای اینگلستانش.

...