یه وقیلی بود بنامه دووی وقن

مباشمیگی مستر دووی و برنکی را هت باشه

ایشون نه یه روزی پیقامی گرفت ازیکیاز مو وقلین ایش قفتش که مصالی مهمی پیشا موعدش موعد بیعی منوب بیبینی

حزوری خودو مما بیرسو

اینم قف باشه زنش سدعی که قف خانون قف بهل

قف باید بیرام قف بری قف بیرام قار پیشا موعدش شن روزی شمایی و این بات چاہا

ده تو اچد اشتا

قف باشه قف خد بین این قارار خیلی مهمه سری پر وندی خیلی هست سو سیام هست

ایک ار اتفاقی وسمان افتااد در جریام باش که مدارکه

این مجرار مان همار جمکیادم فلنجات تو لولی جو سو سکیادم

همونار بور بیبین سرن اخد استتمیاد که کی تاقی بکارمان دو ده

اگه مبارن اجرد امسرش طب ام وحشت که خدشم اسخان و ده سر واتمند

بانو فزیمیام ادنی مدرم مخالفتی که دیانه بلی بهر هل این

اغای مسترد و بلیوه وکیل رفتو سوار اقاتار شود که بری با

اقلها مستیتی که موکل شرو بیبین

رفتو دیدو جلس خوبیام بود تو بیمار استان بود موکل هل نظاری داش رو با

موت بود محسموم شود بود خودشم مگف مدنام کارکی تو اون جلس ای هرفای زا

بیم مدارکی تحویل این با کیل داد که با کیل زاینز اتتارجا بی کالانتار شنگ

گفتش که اغای مالان دیگه فکنم دستم این مدی پور هست که

یکی از نار بیتونی مهت تغل بیکیش ایم دادگا

مدارم بودست بور میا با نم خوشال خندان رفتو سباره اتار

سالام این ای بنداری هستام این ای بیزود احشتادو یکوم پتکست چنل بیه و در از فنده حزارو چار ست منتشرمشه

...